BCN DAG 3: Kunst met een grote K

Hola señor, ¿cómo está? Deze zin biedt eigenlijk geen enkele meerwaarde aan de intro van dit blogbericht. Ik wil gewoon benadrukken dat we al drie dagen in Barcelona rondhangen. Mijn Spaanse woordenschat bereikt stilaan zijn piek. Nieuwe dag, nieuwe ontdekkingen. Vandaag brengen we een bezoek aan maar liefst twee musea. Benieuwd? Lees dan snel verder.

Banksy, genius or vandal?

's Ochtends nemen we - ondanks een aangekocht abonnement van 38 euro voor het openbaar vervoer - een taxi richting Disseny Hub Barcelona. Vandaag bezoeken we een tentoonstelling van de Britse straatkunstenaar, Banksy."Wie?" Bansky! Ik verduidelijk het even.

Wie Banksy écht is? Daar kunnen maar weinig mensen een antwoord op bieden. Wat we wel weten is dat de man graffitikunstwerken maakt aan de hand van zijn befaamde sjabloontechniek. Dit doet hij in verschillende Europese steden, maar ook ver daarbuiten.

De expositie toont verschillende werken van Banksy. Elke ruimte van het Disseny Hub kaart een ander thema aan. Politiek, oorlog, protest, politiegeweld, de vluchtelingencrisis, ratten. Banksy verwerkt al deze thema's in zijn kunstwerken. Telkens op een humoristische, maar ook kritische manier.

Tijdens de eerste les Frans, die Veerle trouwens doceerde, leerde ik Banksy kennen. Ik was meteen erg gefascineerd door de man zonder identiteit. Ik vind het geweldig hoe de graffitikunstenaar boodschappen omzet in beelden. Zijn statement is telkens in één oogopslag duidelijk. En laat dat nu net de kracht van communicatiecampagnes zijn. Bovendien neemt Banksy geen blad voor de mond. Met zijn citaten deelt hij een sneer uit naar zijn grootste vijanden.

"Some people become cops because they want to make the world a better place. Some people become vandals because they want to make the world a better looking place."

De titel van de exhibitie 'Banksy, genius or vandal' is eenvoudig te verklaren. Volgens sommigen zijn de werken van Banksy vandalisme. Anderen vinden zijn werken dan weer geniaal.

Barcelona, het Parijs aan de Middellandse Zee

Het bezoek aan de expositie loopt op zijn einde. Aangezien onze maagjes grommen, zoeken we al wandelend naar een leuke lunchbar. Ik ga alweer voor een Spaanse klassieker: een hamburger met frieten en kruidenmayo. Godverdomme, wat was die lekker, zeg!

Nadien wandelen we onder een stralende zon richting de Arc de Triomf. Nee, niet de Arc de Triomphe in Parijs, wel een rode, op de grens van de oude stad, Ciutat Vella en de moderne wijk, Eixample. Blijkbaar staat de triomfboog symbool voor de toegang tot de moderne twintigste eeuw. Later wandelen we nog even langsheen de fonteinen aan Platja Catalunya. Het lijkt wel lente. Genieten.

World Press Photo

Om 15u00 stipt hebben we afgesproken aan het Centre de Cultura Contemporània de Barcelona (CCCB) of nog: het Centrum voor hedendaagse cultuur van Barcelona. Hier vindt de World Press Photo 2021 exhibition plaats. De beste foto's van het afgelopen jaar, die hebben bijgedragen tot de visuele journalistiek, worden hier gedemonstreerd. Pittig detail: in 2021 werden 74.470 foto's van 4.315 fotografen uit 130 verschillende landen opgestuurd. Een onafhankelijke jury van professionals maakte een selectie. Het resultaat is een aangrijpend verslag van de beste visuele journalistiek van 2021.

Welke beelden de meeste indruk op mij maakten? Dat ontdek je hieronder.

The 'Ameriguns' - Gabriele Galimberti

Met 'The Ameriguns' brengt de Italiaanse beroepsfotograaf Gabriele Galimberti de wapenproblematiek in de Verenigde staten in beeld. Uit onderzoek blijkt dat de helft van alle vuurwapens ter wereld, die niet voor militaire doeleinden bestemd zijn, in het bezit zijn van Amerikaanse burgers. Ik zal zelfs meer zeggen: de VS telt meer vuurwapens dan inwoners. 393 miljoen wapens op 328 miljoen mensen. Luguber.

Op de eerste foto zien we Parker Fawbush met zijn kroost. Hij werkt als pastoor in de kerk op de achtergrond. Op de tweede foto zien we dan weer een secret gunroom. Mijn mening? Volgens mij veroorzaakt wapenbezit eerder criminaliteit, dan dat het afschrikt. Alleen al in 2020 vonden er 633 massa-schietpartijen plaats in de VS. Of hoe cijfers meer dan woorden zeggen.

COVID-19 Pandemic in France - Laurence Geai

Ja, ook ik kan de woorden 'pandemie', 'corona' en 'overlegcomité' niet meer aanhoren, maar de foto's van Laurence Geai staan wel op mijn netvlies gebrand. De Franse fotografe schoot heel wat pakkende beelden van dit thema.

De eerste bevestigde gevallen van COVID-19 in Europa werden op 24 januari in Frankrijk gemeld. Het aantal ziekenhuisopnames bereikte een piek in april. Toen lagen maar liefst 7.148 mensen op de intensieve zorgen. Vooral de tweede foto heeft me enorm geraakt. Heel wat families en gezinnen hebben afscheid moeten nemen van hun dierbaren, zonder begrafenis, zonder een laatste woord en zonder een allerlaatste knuffel. Soms kan het leven verdomd hard zijn.

Reborn - Karolina Jonderko

Ik zou liegen, mocht ik zeggen dat ik ooit al had gehoord van reborn baby dolls. Dit fenomeen verscheen voor het eerst in de jaren 90. Ze zijn gemaakt van siliconen en bezitten menselijke kenmerken, zoals aderen, wenkbrauwen en speeksel. De meeste poppen bevatten een elektronisch apparaat dat de baby laat ademen of wenen. De Poolse fotografe Karolina Jonderko brengt de emotie van volwassen mensen met een reborn baby doll in beeld.

Ik stond aan de grond genageld toen ik de informatieve tekst naast het fotoportret las. Ik heb zelfs aan een medestudent moeten vragen of het daadwerkelijk klopt wat ik net zag. Ik weet eerlijk gezegd niet goed wat ik van reborn baby dolls moet denken. Voor sommige mensen zorgen ze voor een gevoel van vriendschap. Voor anderen dienen ze dan weer om angst en verlies te verwerken.

Nu ik deze blog aan het schijven ben, heb ik eens gegoogeld naar zo'n poppen. Tot mijn grote verbazing kan je die dus gewoon kopen via Bol.com en tal van andere websites. Leef ik onder steen? Of vind jij dit ook zeer vreemd? In ieder geval. Ziehier de link. Misschien zoek je nog een leuk nieuwjaarsgeschenk.

Vroeg onder de wol

Wat later op de avond brengen we een bezoekje aan La Boqueria. La Boqueria is de grootste versmarkt in het centrum van Barcelona en zelfs één van de grootste van Spanje. Op de markt vind je zowat alle voedingswaren die je maar kan bedenken. Zoetigheden als chocolade en fruit, maar ook diverse vlees- en vissoorten. Waarmee we echter geen rekening hadden gehouden, is dat je La Boqueria best in de ochtend bezoekt. Hoe vroeger op de dag, hoe meer kraampjes geopend zijn. Wij kwamen wat laat op de avond toe, dus de meeste kraampjes waren al gesloten. Dit weerhield ons niet om ook iets lekkers te kopen. De dames kochten zoete aardappelfrietjes met aïoli. En Milo? Die kocht een pakje serranoham.

En zo kwam deze derde, zonnige dag alweer op zijn einde. Vandaag kruipen we vroeg onder de wol, want morgen staan IBTM World 2021 en tal van ander activiteiten op het programma. Wat we exact gaan doen, ontdek je in mijn volgende blogpost. Slaapwel!

Wordt ongetwijfeld vervolgd...